آثار کمبود محبت روی کودکان
محبت، پرخاشگری در جامعۀ ما در بسياري افراد، من جمله کودکان، تا حدود زيادي شایع است. یکی از عوامل بروز پرخاشگری کمبود محبت است.
محبت کردن به کودکان
محبت، «نوشداروی قبل از مرگ سهراب» است! روانشناسی آینده نگر، ضرورت آن را برای پرورش انسانهایی سالم و پویا و مفید برای جامعه، نشان می دهد. به بیان ديگر، محبت، پيشگيري و درمان مؤثری برای آسیبهای روانی- و حتی جسمی است.
یکی از نیازهای اساسی و مهم کودکان، احساس امنیت عاطفی است. حس امنیت از طريق محبّت کردن به کودک و تائید او حاصل می شود. کودک باید حس کند که پدر و مادر و اطرافیانش او را از صمیم قلب دوست دارند و وی را به عنوان یک شخص تائید می کنند. کودک در صورتی می تواند نگرشی مثبت و پایدار نسبت به زندگی داشته باشد که محبّت و تائید پایدار و یکنواختی از سوی خانواده دریافت کند. بدین ترتیب پدر و مادر و دیگر اعضای خانواده، باید مواظب باشند این نیاز کودک را برآورده سازند و با بخشش محبّت به کودک، امنیت روانی و نیاز عاطفی وی را رفع سازند.
نحوه محبت کردن به کودکان
در زمینه محبت به کودکان ، چند روش مشخص وجود دارد كه عبارتند از گفتار، رفتار و برطرف کردن نیازهایشان. در واقع در آغوش گرفتن، بوسیدن، حرف زدن ، همبازی شدن، ابزار علاقه از روشهای محبت کردن به کودکان است. در واقع مسلما روش انتخابی والدین بستگی به مرحله رشد كودكان دارد.
محبّت كردن به کودکان هم مانند محبت به نوزادان است با این تفاوت كه بر صحبت كردن با آن ها و تشویق به یادگیری مهارت هایی مانند راه رفتن، غذا خوردن و لباس پوشیدن تاكید بیشتری می كنیم. بچه های پیش دبستانی و در سن آمادگی، به سرعت در بیشتر مهارت های فردی خویش مستقل شده و احتیاج دارند برای رشد علائقشان، بیشتر در دنیای پیرامون خویش سیر كنند. درصورتی که با تشویق و محبت، آن ها را در انجام كارهایشان پشتیبانی كنیم، دنیای اطراف خود را شجاعانه كشف خواهند كرد.
یكی از راه های نشان دادن محبت به نوجوانان این است كه در زمان تصمیم گیری هایشان مسئولیت پذیری بیشتری به آن ها بدهیم. با چنين كاری نشان می هیم كه برای رشد شخصیت آن ها ارزش قائل هستیم. آن ها بزودی جوانان و بزرگسالانی خواهند شد كه خواه ناخواه می بایستی برای زندگی خویش تصمیم گیری كنند. پس به آنان ازادی عمل بیشتری بدهیم تا بتوانند برای حل مسائل خود از فرصت های پیش آمده بهتر استفاده كنند.
یکی ديگر از آثار محبت به کودکان، مصون داشتن آنها از انحرافات اخلاقی است
اثرات کمبود محبت روی کودکان
ضایعات مغزی و جسمی
هر چند نیاز كودكان به مهر و محبت تا حدودی شناخته شده است، اما این شناخت كه عشق و محبت نه تنها در پختگی عاطفی نقش دارد بلكه ساختار مغز را نیز متاثر می كند، یافته جدیدی است. اخیرا روانشناسان آلمانی در یک پژوهش گسترده دریافتهاند پرورش کودک با یک مراقب دلسوز و مهربان، کمک به تقویت ساختار مغزی و تکامل ان میکند.[ ۲۹] مغز كودكی كه دوست داشته می شود و یا مورد محبت قرار میگیرد، به طور كاملا متفاوتی از مغز كودكی كه همیشه متهم شده و یا مورد تهدید واقع می شود رشد و تكامل مییابد. در واقع تحقیقات نشان دادهاند كه عشق و محبت به طور مغایر با بیتفاوتی، سردی و سوء استفاده در چگونگی رشد قسمتهایی از مغز كه كنترل كنندۀ خلق و خوی و عواطف ما هستند اثر میگذارند.
کی از تاثیرات مهمی که میتواند در نتیجه ی کمبود محبّت در بچه ها ایجاد شود این است که کودک احتمالا برای شناخت احساسات خویش مشکل پیدا کند. نبود توجه و محبّت کافی از جانب والدین سبب شده است نتوانند به بچه خود آموزش دهند چگونه احساسات خود را به شکلی سالم مدیریت نماید. در نتیجه این باعث شده است بسياري از بچه ها نتوانند نقاط قوت و ضعف خویش را تشخیص دهند. حتی امکان دارد در نهایت احساس کنند از درون تهی شده اند.
پرخاشگری
پرخاشگری را رفتاری تعریف نموده اند که به قصد آزار و صدمه زدن به فردی ديگر، خود یا اشیا باشد. پرخاشگری در جامعۀ ما در بسياري افراد، من جمله کودکان، تا حدود زيادي شایع است. یکی از عوامل بروز پرخاشگری کمبود محبّت است. بررسی های انجام شده نشان میدهند که بیشتر کودکان پرخاشگر والدین خشن و متخاصمی داشته اند، یعنی نه تنها کودک آن ها از محبّت لازم بهره مند نبوده، بلکه از الگوی پرخاشگری موجود در خانواده هم تأثیر پذیرفته بود.
انحراف کودک
یکی ديگر از آثار محبت به کودکان، مصون داشتن آنها از انحرافات اخلاقی است. پدر و مادر می توانند با دادن محبت خود به کودک جلوی بسياري از لغزشهای وی را بگیرند چون کمبود محبّت می تواند، یکی از عوامل قوی و تأثیرگذار در سوق دادن کودکان و نوجوانان به سوی بزهکاری باشد. بررسی روانشناسان نشان می دهد ، که عامل بسياري از جرائم کودکان و نوجوانان، کمبود محبّت، در محیط خانواده است. این اشخاص به دلیل اینکه ، در محیط خانواده مورد بی مهری و بی اعتنایی پدر و مادر قرار گرفته اند، در واکنش به این کمبود، مرتکب جرم می شوند.
دیدگاهتان را بنویسید